Συχνά ο μετρητής ολικής σκληρότητας νερού (TDS Meter) αναφέρεται και ως μετρητής ποιότητας νερού.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως τους όρους για να μην υπάρχει παρανόηση.
Ο μετρητης σκληροτητας νερου είναι ένα ηλεκτρονικό όργανο με το οποίο μετράμε την ολική σκληρότητα του νερού, μέσω ενός άλλου μετρήσιμου μεγέθους, της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Όσο πιο μεγάλη είναι η ολική σκληρότητα τόσο πιο πολλά είναι τα διαλυμένα στερεά στο νερό μας.
Εάν μετρήσουμε με ένα μετρητή ολικής σκληρότητας το νερό μας και πάρουμε μια χαμηλή τιμή τότε στην ερώτηση εάν το νερό μας είναι καλό δεν μπορούμε να απαντήσουμε ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
Μπορούμε να απαντήσουμε όμως ότι το νερό μας έχει λίγα διαλυμένα στερεά (κυρίως άλατα ασβεστίου και μαγνησίου).
Ο "μετρητής ποιότητας νερού" στην πραγματικότητα είναι ένα όργανο που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί. Η αιτία είναι απλή. Το νερό μπορεί να περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες παράγοντες που για να μετρηθούν χρειάζονται ισάριθμα αντιδραστήρια.
Η ποιότητα του νερού μπορεί να αποτυπωθεί μόνο με μια πλήρη φυσικοχημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού.
Από που προέρχεται όμως αυτή η παρανόηση;
Τα φίλτρα αντίστροφης όσμωσης πέραν όλων των άλλων παραγόντων κατορθώνουν να αφαιρούν από το νερό και τα διαλυμένα στερεά. Έτσι μετρώντας την ολική σκληρότητα με έναν μετρητή πριν και μετά το σύστημα αντίστροφης όσμωσης μπορούμε να δούμε εάν το σύστημα που διαθέτουμε λειτουργεί σωστά (συγκεκριμένα μπορούμε να δούμε εάν η μεμβράνη αντίστροφη όσμωσης λειτουργεί σωστά - αφαιρεί το 90-95% της σκληρότητας).
Έτσι καταλήγουμε να αναφέρουμε την μέτρηση της ολικής σκληρότητας του νερού ως "μέτρηση ποιότητας νερού" του συστήματος αντίστροφης όσμωσης και τελικά το μετρητή ολικής σκληρότητας ως "μετρητή ποιότητας νερού".
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως τους όρους για να μην υπάρχει παρανόηση.
Ο μετρητης σκληροτητας νερου είναι ένα ηλεκτρονικό όργανο με το οποίο μετράμε την ολική σκληρότητα του νερού, μέσω ενός άλλου μετρήσιμου μεγέθους, της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Όσο πιο μεγάλη είναι η ολική σκληρότητα τόσο πιο πολλά είναι τα διαλυμένα στερεά στο νερό μας.
Εάν μετρήσουμε με ένα μετρητή ολικής σκληρότητας το νερό μας και πάρουμε μια χαμηλή τιμή τότε στην ερώτηση εάν το νερό μας είναι καλό δεν μπορούμε να απαντήσουμε ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
Μπορούμε να απαντήσουμε όμως ότι το νερό μας έχει λίγα διαλυμένα στερεά (κυρίως άλατα ασβεστίου και μαγνησίου).
Ο "μετρητής ποιότητας νερού" στην πραγματικότητα είναι ένα όργανο που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί. Η αιτία είναι απλή. Το νερό μπορεί να περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες παράγοντες που για να μετρηθούν χρειάζονται ισάριθμα αντιδραστήρια.
Η ποιότητα του νερού μπορεί να αποτυπωθεί μόνο με μια πλήρη φυσικοχημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού.
Από που προέρχεται όμως αυτή η παρανόηση;
Τα φίλτρα αντίστροφης όσμωσης πέραν όλων των άλλων παραγόντων κατορθώνουν να αφαιρούν από το νερό και τα διαλυμένα στερεά. Έτσι μετρώντας την ολική σκληρότητα με έναν μετρητή πριν και μετά το σύστημα αντίστροφης όσμωσης μπορούμε να δούμε εάν το σύστημα που διαθέτουμε λειτουργεί σωστά (συγκεκριμένα μπορούμε να δούμε εάν η μεμβράνη αντίστροφη όσμωσης λειτουργεί σωστά - αφαιρεί το 90-95% της σκληρότητας).
Έτσι καταλήγουμε να αναφέρουμε την μέτρηση της ολικής σκληρότητας του νερού ως "μέτρηση ποιότητας νερού" του συστήματος αντίστροφης όσμωσης και τελικά το μετρητή ολικής σκληρότητας ως "μετρητή ποιότητας νερού".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου