To pH είναι ο δείκτης της ισχύος των οξέων και των βάσεων. Ο ορισμός του pH δίνεται από την παρακάτω εξίσωση :
pH = - log(H+)
Δηλαδή το pH είναι ο αρνητικός λογάριθμος της συγκέντρωσης των διαλυμένων ιόντων υδρογόνου (H+) σε ένα διάλυμα. Ο αριθμός pH, για την σύγκριση των διαλυμάτων, αναφέρεται σε θερμοκρασία 25οC.
όταν το διάλυμα έχει pH = 7 τότε το διάλυμα είναι ουδέτερο.
Όταν το διάλυμα έχει pH > 7 τότε το διάλυμα είναι βασικό, όσο πιο μεγάλο τόσο πιο βασικό.
Όταν το διάλυμα έχει pH < 7 τότε το διάλυμα είναι όξινο, όσο πιο μικρό τόσο πιο όξινο.
Η σημασία του pH
To pH παίζει καθοριστικό ρόλο στην κατάταξη των διαλυμάτων και στην προστασία κατά τον χειρισμό τους.
Έχει αποδειχτεί ότι φυτά και ζώα επιλέγουν τις κατάλληλες τιμές pH για να αναπτυχθούν.
Διάφορα φυτά αναπτύσσονται και παράγουν καλύτερους καρπούς σε συγκεκριμένο περιβάλλον pH, ενώ αδυνατούν να αναπτυχθούν πέραν κάποιον ορίων. Το ίδιο και οι ζωικοί οργανισμοί.
ιδιαίτερη σημασία έχει η ποιότητα του νερού που καταναλώνει ο ανθρώπινος οργανισμός. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την ΚΥΑ Υ2/2600/2001 (ΦΕΚ 892Β/ 11-7-2001) «Ποιότητα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης», σε συμμόρφωση με την οδηγία 98/83 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 3ης Νοεμβρίου 1998, ορίζεται ότι το όριο pH του νερου για ανθρώπινη κατανάλωση είναι μεταξύ 6,5 έως 9,5.
Όταν το νερό έχει μεγάλο pH (ισχυρές βάσεις) ή μικρό pH (ισχυρά οξέα), πέραν των ορίων, είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και θα πρέπει να τα διαχειριζόμαστε κατάλληλα.
Η μέτρηση του pH μπορεί να γίνει είτε εργαστηριακά σε πιστοποιημένα εργαστήρια είτε με την χρήση φορητών ηλεκτρονικών συσκευών όπως ο μετρητης pH ή πεχάμετρο.
Η σκληρότητα του νερού αποτελεί σήμερα πηγή προβλημάτων στα δίκτυα ύδρευσης και τις οικιακές συσκευές (λέβητες, θερμοδοχεία, πλυντήρια ρούχων, πλυντήρια πιάτων, βραστήρες, θερμοσίφωνες κα).
Ορισμοί για την σκληρότητα του νερού.
Η σκληρότητα εκφράζει την περιεκτικότητα του νερού σε κατιόντα κυρίως ασβεστίου (Ca2+) και μαγνησίου (Mg2+).
Τα ανθρακικά και τα όξινα ανθρακικά άλατα αυτών των δύο μετάλλων (ασβέστιο και μαγνήσιο) αποτελούν την παροδική σκληρότητα του νερού. Η παροδική σκληρότητα ονομάζεται και ανθρακική σκληρότητα και είναι ίση με την ανθρακική αλκαλικότητα. Η παροδική σκληρότητα οφείλεται στα κατιόντα τα οποία απομακρύνονται με το βρασμό του νερού (διαδικασία καταβύθισης, λεβητόλιθος).
Τα χλωριούχα, νιτρικά, θεϊκά, φωσφορικά, πυριτικά και χουμικά άλατα του ασβεστίου και μαγνησίου αποτελούν την μόνιμη σκληρότητα του νερού.
Το άθροισμα των δύο επιμέρους μεγεθών μας δίνει την ολική σκληρότητα. Ισχύει δηλαδή η σχέση :
Για την μέτρηση της σκληρότητας υπάρχει και ένα άλλο μέγεθος τα ολικά διαλυμένα στερεά (TDS). Το TDS δείχνει την περιεκτικότητα όλων των ιόντων που υπάρχουν διαλυμένα στο νερό (όχι μόνο των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου).
Στο πόσιμο νερό, η παρουσία στερεών αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του (θολερότητα, γεύση) και όταν το πόσιμο νερό έχει συγκέντρωση στερεών πάνω από 500 mg/L αρχίζει σταδιακά να έχει ιδιαίτερη γεύση. Έτσι η ποιότητα του νερού παιζει καθοριστικό ρόλο ετην παρασκευή ολων των ροφημάτων (όπως καφές, τσάι κλπ.) Συμβάλοντας καθοριστικά στην ανάδειξη των αρωμάτων και των ευεργετικών ιδιοτήτων τους.
Μονάδες μέτρησης και σχέσεις σκληρότητας
Η ολική σκληρότητα μετράται σε διάφορα συστήματα. Οι πιο συνηθισμένες μονάδες μέτρησης είναι οι γερμανικοί βαθμοί (od), οι γαλλικοί βαθμοί (of) και οι αμερικανικοί (ppm CaCO3).
Για την μετατροπή του ενός βαθμού σε άλλο ισχύουν οι παρακάτω σχέσεις:
Βαθμός
od
of
ppm CaCO3
1 od
1,00
1,78
17,857
1 of
0,56
1,00
10,0
1 ppm CaCO3
0,056
0,10
1,00
Πίνακας με χαρακτηρισμό του νερού σε σχέση με την σκληρότητα
Οι τιμές της σκληρότητας του νερού διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Στην χώρα μας το νερό χαρακτηρίζεται από ελαφρώς σκληρό νερό ως και πολύ σκληρό νερό. Στον παρακάτω πίνακα μπορείτε να δείτε τον χαρακτηρισμό του νερού με βάση την σκληρότητα του.
Χαρακτηρισμός Νερού
od
ppm CaCO3
Πολύ μαλακό νερό
0 - 4
0 - 70
Μαλακό νερό
4 - 8
70 - 150
Ελαφρώς σκληρό νερό
8 - 14
150 - 250
Μέτρια σκληρό νερό
14 - 18
250 - 320
Σκληρό νερό
18 - 24
320 - 420
Πολύ σκληρό νερό
> 24
> 420
Μέθοδοι μέτρησης - Μετρητικά όργανα
Για τον προσδιορισμό της σκληρότητας (ολική σκληρότητα) μπορούμε να καταφύγουμε σε ανάλυση νερού (φυσικοχημικών παραγόντων) ή να χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα όργανα.
Οι μετρητές ολικής σκληρότητας είναι κατάλληλοι για την μέτρηση της ολικής σκληρότητας και χρησιμοποιούνται είτε για την μέτρηση ανεπεξέργαστου νερού είτε για την μέτρηση νερού μετά από συστήματα αντίστροφης όσμωσης (έλεγχος καλής λειτουργίας μεμβράνης).
Δεν είναι κατάλληλοι για μέτρηση της σκληρότητας μετά από τον αποσκληρυντη.
Για την μέτρηση της ανθρακικής σκληρότητας μετά από συστήματα αποσκλήρυνσης (έλεγχος λειτουργίας αποσκληρυντών) χρησιμοποιούμε είτε δείκτες με σταγόνες είτε ειδικά strips ανθρακικής σκληρότητας.
Τρόποι αντιμετώπισης
Η απομάκρυνση των ιόντων που ευθύνονται για την ανθρακική σκληρότητα (Ca+, Mg+) πραγματοποιείται με τους αποσκληρυντες νερου
Μπορείτε να δείτε εδώ ένα άρθο για τους αποσκληρυντες.
Η αντιστροφη οσμωση είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται στην επεξεργασία νερού.
Στα σύστημα φίλτρανσης με αντίστροφη ώσμωση υπάρχει η μεμβράνη αντίστροφης ώσμωσης μέσω της οποίας διηθείτε το νερό, υπο πίεση.
Η μεμβράνη είναι ημιπερατή δηλαδή δεν επιτρέπει να περάσουν μέσω αυτής σωμάτια μεγαλύτερα από ένα συγκεκριμένο μέγεθος. Το μέγεθος αυτό είναι αρκετά μικρό (της τάξης του 0,0001 microns) και έτσι μικρά σωμάτια και ιόντα του νερού αποβάλλονται από το νερό.
Τα θετικά της αντίστροφης ώσμωσης είναι :
Το νερό που παράγεται από την αντίστροφη όσμωση είναι εξαιρετικής ποιότητας και για το λόγο αυτό τα συστήματα αντίστροφης όσμωσης χρησιμοποιούνται τόσο σε οικιακές εγκαταστάσεις όσο και στην βιομηχανία.
Είναι πολλές φορές η μοναδική λύση όταν το νερό είναι αρκετά επιβαρυμένο.
Είναι αξιόπιστη μέθοδος.
Τα μειονεκτήματα της :
Ακριβή αρχική εγκατάσταση σε σύγκριση με τα μηχανικά φίλτρα.
Μεγάλη ποσότητα νερού απορρίπτεται στην αποχέτευση.
Κατανάλωση ρεύματος όταν απαιτείται η αύξηση της πίεσης (που γενικά βελτιώνει και την απόδοση του συστήματος).
Αφαιρεί και χρήσιμα ιχνοστοιχεία από το νερό, ειδικά όταν πρόκειται για το πόσιμο νερό θα πρέπει να τοποθετούμε και εμπλουτισμό ιχνοστοιχείων.
Συμπέρασμα:
Πολλές φορές η χρήση αντίστροφης όσμωσης είναι μονόδρομος. Πάντα όμως η επιλογή θα πρέπει να γίνεται με σύνεση και με πραγματική γνώση της ποιότητας του νερού που έχουμε. Τα μειονεκτήματα της αντίστροφης όσμωσης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ώστε τελικά να επιλέγεται το κατάλληλο σύστημα.
Διατηρώντας την ίδια αξεπέραστη ποιότητα, τα ανταλλακτικα φιλτρα New Line διαθέτουν τώρα μια όμορφη ετικέτα προϊόντων που δείχνει το εσωτερικό του φίλτρου. Ιδιαίτερα έξυπνη ιδέα που δίνει στο χρήστη την δυνατότητα να δει το φίλτρο στο εσωτερικό του.
Τα πλεονεκτήματα αυτών των φίλτρων είναι πολλά :
Εύκολη εγκατάσταση συστήματος.
Εύκολη αντικατάσταση ανταλλακτικών χωρίς την χρήση κλειδιού.
Δυνατότητα πολλών συνδυασμών για την επίτευξη βέλτιστης λύσης που να απαντά στο κάθε πρόβλημα νερού.
Δυνατότητα αναβάθμισης των συστημάτων για να καλύψουν νέες μεγαλύτερες απαιτήσεις.
Αξιόπιστη ευρωπαϊκή κατασκευή και αξεπέραστη ποιότητα.
Με χαρά σας παρουσιάζουμε το καινούργιο μας ιστότοπο www.WaterTech.gr με νέα αναβαθμισμένη σχεδίαση, με νέα προϊόντα στις καλύτερες τιμές και με πολλές προσφορές.
Με γνώμονα πάντα την βέλτιστη ικανοποίηση των αναγκών των πελατών μας επιλέγουμε προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας και στοχεύουμε στην μακρόχρονη σχέση με τους πελάτες μας.
Συχνά ο μετρητής ολικής σκληρότητας νερού (TDS Meter) αναφέρεται και ως μετρητής ποιότητας νερού.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως τους όρους για να μην υπάρχει παρανόηση.
Ο μετρητης σκληροτητας νερου είναι ένα ηλεκτρονικό όργανο με το οποίο μετράμε την ολική σκληρότητα του νερού, μέσω ενός άλλου μετρήσιμου μεγέθους, της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Όσο πιο μεγάλη είναι η ολική σκληρότητα τόσο πιο πολλά είναι τα διαλυμένα στερεά στο νερό μας.
Εάν μετρήσουμε με ένα μετρητή ολικής σκληρότητας το νερό μας και πάρουμε μια χαμηλή τιμή τότε στην ερώτηση εάν το νερό μας είναι καλό δεν μπορούμε να απαντήσουμε ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
Μπορούμε να απαντήσουμε όμως ότι το νερό μας έχει λίγα διαλυμένα στερεά (κυρίως άλατα ασβεστίου και μαγνησίου).
Ο "μετρητής ποιότητας νερού" στην πραγματικότητα είναι ένα όργανο που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί. Η αιτία είναι απλή. Το νερό μπορεί να περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες παράγοντες που για να μετρηθούν χρειάζονται ισάριθμα αντιδραστήρια.
Η ποιότητα του νερού μπορεί να αποτυπωθεί μόνο με μια πλήρη φυσικοχημική και μικροβιολογική ανάλυση του νερού.
Από που προέρχεται όμως αυτή η παρανόηση;
Τα φίλτρα αντίστροφης όσμωσης πέραν όλων των άλλων παραγόντων κατορθώνουν να αφαιρούν από το νερό και τα διαλυμένα στερεά. Έτσι μετρώντας την ολική σκληρότητα με έναν μετρητή πριν και μετά το σύστημα αντίστροφης όσμωσης μπορούμε να δούμε εάν το σύστημα που διαθέτουμε λειτουργεί σωστά (συγκεκριμένα μπορούμε να δούμε εάν η μεμβράνη αντίστροφη όσμωσης λειτουργεί σωστά - αφαιρεί το 90-95% της σκληρότητας).
Έτσι καταλήγουμε να αναφέρουμε την μέτρηση της ολικής σκληρότητας του νερού ως "μέτρηση ποιότητας νερού" του συστήματος αντίστροφης όσμωσης και τελικά το μετρητή ολικής σκληρότητας ως "μετρητή ποιότητας νερού".
Βαρέα μέταλλα στο νερό τόσο των επιφανειακών όσο και των υπόγειων υδάτων εντοπίζονται σε περιοχές της χώρας μας.
Όπως αναφέρετε, σε άρθρο της εφημερίδας Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία την Κυριακή 6 Ιουνίου 2010 (Νερό-δηλητήριο σε όλη την Ελλάδα) και σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε επιτροπή από το Γεωπονικό και το Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό του ΕΦΕΤ και παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 στο υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ανιχνεύονται βαρέα μέταλλα όπως νικέλιο, μόλυβδος, υδράργυρος και εξασθενές χρώμιο που είτε υπερβαίνουν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια είτε είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά διότι όπως τονίζουν επιστήμονες, τα βαρέα μέταλλα όταν εισέλθουν στον οργανισμό δρουν σωρευτικά και μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
